Afi Pálsson- minning

Hann afi Pálsson hefdi ordid 92.ára i dag hefdi hann lifad. Hann lést alltof snemma, rúmlega sextugur. Afi var skemmtilegur kall og hafdi gódan húmor, alltaf stutt i hláturinn. Stundum átti hann thad til ad strída ømmu greyinu adeins of mikid en hún hafdi nú stjórn á honum thegar svo bar undir. Thad var alltaf svo notalegt ad koma heim til ømmu Møggu og afa Pálssonar, thau áttu alltaf hlýlegt heimili og komu sér vel fyrir hvar sem thau bjuggu. Afi sigldi á millilandaskipum, á Skaftá man ég eftir og var alltaf mikid fjør og mikid gaman thegar afi kom i land. Thá var veisla,fjølskyldan safnadist saman til ad fá sér í tánna,nú og krakkarnir fengu ad gúffa í sig af úttlensku nammi og gosi, thá thótti nú flott ad fá kók i dós sjádu tilog er ég hrædd um ad mamma hafi ekki nád okkur systkinum nidur i marga daga á eftir en thad fylgdi jú bara, oft var stoppid jú ekki langt,skipid sigldi aftur sina leid og afi med. En audvitad voru frítúrar á milli og thá fékk madur lengri tíma med kalli. Thá fékk mann jú ad sofa á milli theirra hjóna og ekki væsti um mann thar á milli en vest var hvad sá gamli hraut svadalega svo okkur ømmu var vart unt ad sofa Afi hafdi lag á ad kalla mann einhverju uppnefni, og mitt hefur nú aldeilis fengid ad blíva...enn gert grín ad thvi..en hann kalladi mig oftar en ekki " baddólínu".. og var thad komid til af thvi ég spiladi mikid badminton fordum og ekki var kallinn lengi ad finna gælunafn útfrá thvi...og minnir mig ad Einar Sveinn bródir og nafni kallsins hafi idulega verid kalladur "nafni minn"..en thad kom nú svona af sjálfu sér audvitad En thad var erfitt fordum ad kvedja afa svona fyrir aldur fram, hefdi svo gjarnan viljad ad mín børn hefdu fengid ad kynnast kalli,thau voru svo lánssøm ad kynnast adeins bádum langømmum sinum en fengu hvorugan afann ad hitta en svona er thad,ýmist drulla eda hardlífi eins og Magga amma sagdi títt. En svona var thad, vid fáum vist ekki øllu rádid, ég er enn ad reyna ad læra thad gengur svona upp og ofan..thad má jú alltaf reyna segdu.

En nú er thad føstudagur, bara tærnar uppí loft og helgarfrí En ég vona ad thid eigid øll góda helgi,verid gód hvert vid annad og slappid af Knus og krammar hédan...Maja og co

Athugasemdir

[JEG, 8.8.2008 kl. 16:05]

Blessuð sé minnig hans.

En hahahaha mikið hló ég þegar ég las þetta og það hefur kallinn eflaust fílað.  Þessi tíðu orð ömmu þinna eru tær snilld "ýmist drulla eda hardlífi "  Amma mín átti til svona gullmola sem hafa sko fengið góðan jarðveg og mikinn áburð síðan hún féll frá.  Og það er einmitt það sem við verðum að gera það er að halda lífi í gullomlum forfeðranna.

knús og klemm og góða helgi mín kæra.

[Einar Sveinn (IP-tala skráð) 8.8.2008 kl. 18:48]

Kók í dós og kit kat er enn herramanns "matur", fæ mér stundum svona uppá gamla tíma.

Já, Baddólína var það hjá kalli og held að hann hafi meira kallað mig "nabbi sinn".  Já, silld þessi gælunöfn, best er nú "elskan hennar ömmu"!!

Gaman að lesa þetta, þetta er svona dagur þar sem maður á að hugsa til viðkomandi, sakna þess gamla og að hafa ekki fengið  að kynnast honum betur.

Bestu kveðjur, erum feðgar í ævintýri með fataskáp, segir þér nánar af því seinna.

[Hulla Dan, 9.8.2008 kl. 18:01]

Ég hreinlega elska að lesa afa og ömmu minningar. Hvort sem þau eru lífs eða liðin. (ég er aftur á móti ekki vön að vera svona háfleyg)
Ég óska þér til hamingju með afa þinn Pálsson!

Og ömmur okkar hafa sennilega verið af sömu hægða kynslóðinni.
Ef einhver var með kjaft eða stæla sagði amma mín alltaf "Mér þykir þú drulla digurt væni minn" Líka við póstinn og þingmenn.'